Mów mi dobrze.

Kto z nas nie lubi miłych słówek?
Komplementów sypiących się jak z rękawa? W sumie chudnę nie tylko dla zdrowia, ale żeby ktoś mi powiedział : Dziewczyno, ale masz figurę! Idę do fryzjera, żeby widzieć ładne odbicie w lustrze, ale miło mi jak nie wiem gdy ktoś docenił to, że mam dobrze obcięty włos.
Łasa jestem na dobre słowa. Zaprzeczam nieśmiało kręcąc głową, bo kompleksy to ja mam kilometrowe.
Ale ten post ma tytuł nieco przewrotny..
Bo ja nie o tym.

Będzie o blogosferze i komentowaniu.
Ja blogi czytam od dawna.. Czytałam jeszcze wtedy, gdy większość autorów pisała na onecie. To były czasy. Wchodziło się na główną i przeglądało te popularne, te polecane. Nie pamiętam właściwie kiedy zaczęłam czytać te blogspotowskie. Na pewno już jakiś czas temu. 
Najpierw sobie podczytywałam. Nieśmiało. Potem komentowałam, już z mniejsza dozą nieśmiałości. Pewnie do dziś pisałabym jak Anonimowy z podpisem -klara, gdyby nie fakt, że zobaczyłam, że ów Klar jest w blogosferze kilka, a nie chciałam być brana pod uwagę, jako domniemana złorzecząca.
Tak się narodziło moje blogspotowe konto, a potem też blog na którym właśnie szczerbię klawisze.

A do czego zmierzam? A no do istoty komentowania. Szczerze mówiąc, najlepiej mi na otwartych blogach. Dodaję komentarz i wiem, że zostaje opublikowany. Dla mnie w zamyśle po to są tworzone komentarze. Skoro coś piszę, to chce znać opinię czytelnika. Nie podobają mi się za bardzo blogi poblokowane, zamoderowane, gdzie komentarz zostaje poddany moderacji. Dlaczego? Ano dlatego, że niestety nie raz, nie dwa, mój komentarz nie został opublikowany..
Nie, nie piszę chamskich komentarzy. Mam złotą zasadę : piszę to, co powiedziałabym autorowi bloga patrząc mu w oczy. I  tyle.
Nie wiem na ile to prawda, ale jak dla mnie taka moderacja ma na celu przyjmowanie tylko miłych dla oka komentarzy.. Ok, w jakimś sensie rozumiem zablokowanie 'dzieciowych' blogów - nikt nie chciałby czytać niewybrednych komentarzy o potomku ( i tutaj nie rozumiem ludzi, którzy piszą komuś, że ma nieładne dziecko- co komu daje taka opinia, dla rodzica i tak jest najpiękniejsze), bo mi raczej chodzi o spory tzw. ideologiczne. Podejmując temat : religii,polityki czy któregoś z tematów ogólnie branych za niebezpieczne chyba nie spodziewa się, że szerokie grono osób ma identyczne spojrzenie na rzeczywistość ? Mrzonka.
Uśmiecham się, bo jakieś 90% społeczeństwa wybiera szczerość jaką najważniejszą z cnót, tu co, niby proszę o opinię ale w domyśle - opinie pozytywną i z autorem zgodną. 
Jeśli mam coś do powiedzenia, pisze szczerze. 
Inna sprawa, że na co drugim blogu słyszę o hejterach, zazdrosnych anonimach... I tu okazuje się, że wszystkich wrzucamy do jednego worka. Bo jak z konta anonimowego komentuje - to pewnie ma coś do ukrycia, chce tylko przyleźć, zgnoić i odejść. 
Krytyka konstruktywna też się w to wlicza ( dla większości, nie mówię że dla wszystkich ) 
bo przecież jak to? Jak się może coś nie podobać? Nieraz też widzę, jak co poniektórzy agresywnie bądź z wyczuwalnym poczuciem wyższości odpowiadają temu wstrętnemu anonimowi, co tu przylazł i wyłamał się z kółka adoracji.
Tak, potrafię odróżnić chamstwo od krytyki- gdyby mi to ktoś zarzucił.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Ten tekst powstał w oparciu o czytanie różnych blogów, w różnych kategoriach ;-)
Aczkolwiek mobilizacja przyszła dziś, jak mi ręce nad fragmentem tekstu opadły.
Także i ja lubię 'dobrze mówić' i słuchać miłych słówek... I pisze je też często, szczerze się zachwycam i lubię,jak się ktoś uśmiechnie na widok mojego komentarza. :) 
Złota zasada - lepiej kilka słów za mało niż za dużo...